25. nov, 2019

Pubben

Både meg og madammen elske pub. Eg har digga pub så lenge eg kan huska. Når eg gjekk på skole i 80 årå, kompisane mine va i oljå og hadde goe tid og andre va ledige mellom jobbar, så møttes me på midt på dagen på pubben Cardinal i Stavanger og drakk kaffe. Øl e selvfølgeligt ein viktige ingrediens i pubmiljøet, men liga viktigt e pub som ein sosiale samlingsplass og ein plass for di goe diskusjonane

Me har i godt voksen alder prøvd å holda de tradisjonane ved like. Me e någen gamle guttar i ein slags forening som har forsøkt å holda liv i tradisjonen. Uten å få det heilt te. Fysste torsdagen kver måned så har me samling på ein pub i Stavanger. Opplevelsen har vært ein slags blanding av at folk blir drita eller at du sitte der aleina og de andre drite i å komma. På mange måtar så e det ikkje någe særligt velykka, og sett fra mi sia så har me aldri fått det te. Om det e miljøet, puben eller byen så e grunnen te det vett eg ikkje.

Og eg kan eg ikkje gjør någe med det. Og det e egentligt greit, for her i Sandnes har de ein pub så hette PåSiå og der har de fått det te.

Eigaren har dreve Big Horn i mange år. Og hu har dreve det opp fra ein slags middelmådige restaurant te å bli ein rein nytelse å besøka. Opp i alt det der streve med å få Big Horn opp på ett høgt nivå så fant hu ut at hu ville starta ein pub. Og ikkje bare ein vanlige drikkepub. Men ein pub der den goe opplevelsen e i sentrum.

Pubben hette altså PåSiå. Litt treffande kan du sei siden an ligge på siå av Big Horn,

Og pubben ligne på ein ein slags engelsk bydelspub. Det vil sei at det e ein plass som du kan ta med deg familien din og spise mat midt på dagen eller tidlig kveld. Når sjefen min komme te byen og me ska ut og spisa lunch og snakka innsiktsfult om effektivisering og konstnadsbesparelsar så e det her me gjør det. Resten av dagen e som regel bare dill.

Og goe mat har de. Maten e te tider ein gourmets drøm. Eg dagdrømme ennå om Piadina’en di hadde. med mais, rødløk, jalapeno, aioli og fantastisk kjøtt som hadde ein lett sprøstekt overflate. Skjønte nesten ikkje kossen de hadde fått det te og eg sleit med å prøva å spisa seint og nyta det. Ville liksom bare grapsa i meg alt på ein gang. Madammen spiste med kniv og gaffel, någe så gjekk alt for seint for meg. Nevane mine stua Piadina’en inn på så fort så kjeften i håvet mitt klarte å tygga det opp.

Opplevelsane sånn kjapt samenfatta e musikk, mat, kviss, shuffleboard (utroligt populært og du bør bestilla tid på forhånd), de goe diskusjonane, barfolk så underholde deg og ett inkluderande og facinerande miljø.

Det e akkurat sånn så ein pub ska vær. Du blir alltid tatt inn i varmen. Der e alltid ett bord og ein stol te deg. Der e nesten alltid någen så vil prata med deg. Du blir underholdt. Og e du sulten så fikse de knallgoe mat te deg.

Skolle eg sei någe negativt så e det det at det e litt synd at Sandnesfolk ikkje skjønne kaslags perla de har midt i blant seg her i Sandnes.

Meg og madammen e ganske reiselystne. Me reise ein del turar rondt omkring i verden. Og någe av det fyssta me sjekke opp e ein stamplass, eller stampub om du vil. Der den goe musikken, goe maten og det goa ølet e i sentrum . Og ikkje minst de hyggelige folkå rondt deg. Det kan ta litt tid, det e ikkje alltid me finne den perfekte plassen, men når me finne det så e me alltid kjempe lykkelige.

I Stavanger hadde me Holmen Bar, i Sandnes har me PåSiå og me e takknemmelige.