5. mai, 2019

Frisøren

Det e litt rart det der med frisør. Eg frykte ingen av de der folkå så ska innom intimsonen min. Utenom frisørane. Det e akkurat som om eg har ein slags fobi som ligne litt på den der frykten som du har når du står og snakke med ein fyr som har ein tendens te å spytta litt spytt på deg når han snakke te deg. Litt sånn

Eg ska innrømma og berømma min nåværende frisør for å ha hjulpe meg litt forbi den der greiå der. Eg har ein mistanke om at hu og samboaren min har samarbeida litt om det, men eg vett egentlig ikkje sikkert.

Fobien min har ein goe grunn. Når eg va dretunge så klypte far min meg. Han va ein rimelig strenge frisør og eg måtte sitta muse stille når han klypte meg. Bortsett når han skolle klyppa meg i nakken og bak øyrene, då måtte eg vær kjappe som fy te å endra stillingen på håvet mitt.

Avslutningå på klyppen va det værsta. Då hadde han ei saks, eg kalte sakså bare for rivesakså, så han skolle tynna ut håret med. Ingen løvemanke klypp der i gården, kun pistrete tjafsar va bra nok. Å ikkje grina når rivesakså va i bruk, va ett kunststykke. Men store guttar grine ikkje, å det gjorde i hvert fall ikkje eg. Og det å kritisera klyppingå ittepå va fullstendigt utelokka.

Selvfølgeligt så blei eg skamklypte fyste gangen eg va hos ein forrektige frisør. Hakk i hakk. Plutselig så gjekk det opp for meg ka så va hensikten med rivesakså. Å klaga te frisøren va utelokka, det va ikkje sånn eg va opplærte. Når eg kom hjem så va det bare å bita i det sura eplet og la han far bruka rivesakså si i ein halve time. Pinsel og pistret hår, men ingen hakker.

Eg har verdens beste frisør nå. Hu Mikaela på Modern Design. Hu klyppe og stusse både sjegg og hår. Alt e pistret fremdeles, men det e ikkje på grunn av hu, mer det at folk så nærme seg seksti blir litt tynne i håret og tjokke rundt magen. Gudane ska vita at de der løvemanke greiene e kun i øyrene og i nasen. Og det klyppe eg sjøl.

Og eg tror der e ein slags sammensvergelse ute og går. Tidligare så gjekk eg te frisøren med 5-6 måneders mellomrom. Adle månedane i mellom gjekk med te møje gruing. Men den tiå e ein saga blott. Nå stille eg gladelig opp med 6-7 ukers mellomrom. Rare greier.

Hu Mikaela, som muligens konspirere med samboeren min (samboaren min bruke same frisøren), bruke litt tid på meg. Møje prat, om heilt vanlige ting, sånn at du te slutt sitte å føle at frisøren e ett heilt vanlig menneske. Ikkje ett eller aent sadistisk menneske så glede seg te å bruka ei rivesaks på deg og nyte de små smerteklynkå dine. Itte 5 minutt med litt småtjadring drar hu deg med inn på ett stillerom. 

Stillerommet e ett eventyr, det e ikkje heilt stille, litt sånn taffelmusikk i bakgrunnen. Men i hvert fall såpass stille at du vett at ingen komme te å gjør deg någe vondt. Håret blir skrubba for flass og dritt, før det heila rondes av med hodebunnsmassasje. Det der med massasje e ikkje heilt någe for meg, men i likhet med hundane så må ligga roligt i hondasengå si om kvelden, så har eg innfonne meg med det.

Nå gjenstår bare den siste litle detaljen, klyppa håret og stussa sjegget. Fortsatt så består greiene av beroligande prat om adle slags ting. Ein litt skremmande ting e at frisøren har ein enestående evne te å huska detaljer om ting dokker prata om forrige gang, sjøl slite du me å huska ka tid det va du va i stolen sist og det føles som om du har mysta kontakten med hjernen fullstendigt. Muligens e minnebanken te oss gamle menn så ræva at du konne lika godt ha hatt hjernesvinn uten at det egentligt hadde gjort någen forskjell.

Du sitte i hvert fall der å prøva å følga med på klypping, prating og stussing så godt du kan. Du e egentligt knallkonsentrerte om det så foregår og når plutselig frisøren må ta tak i deg og flytta på håvet ditt så føle du at du har svikta nar på det grusomaste. Du e livredde for at hu tror at du ikkje fylle med og at hu kanskje ska dra fram rivesakså si for å straffa deg.

Eg e nok den einaste i verden så har blitt intervjua av P4 klokkå 08:05 om morgenen om frisørgreiene mine. De va litt i stuss øve koffer ein normalt intelligente mann på godt og vel 50 år måtte ha hjelp av andre te å bestilla frisør time.  

Korreksjon på ein måte: Eg e blitt gjort oppmerksom på at Rivesaks hette egentlig Effilering saks. Eg komme selvfølgelig ikkje te å hverken beklage eller korrigera denne «feilen» i innlegget mitt.