26. sep, 2018

Pylså

Eg e møje ute og reise i jobben. Det vil sei at eg e møje ute og kjøre med jobb-bilen, og reise møje med ferjer.

Eg vett at eg slite med ein del ting, någe så gjør at eg bør vær sunn. Ikkje sånn drit-sunn, men sånn passe. Møje fett i blodårene og rondt magen e ikkje heilt heldigt for meg.

Så eg prøve å ikkje eta pylsa på båtane. Eller på bensinstasjonanen. Som regel går det heilt greit. Eller sånn passe greit. Eg kjøpe i hvert fall nesten aldri mer enn ei pylsa om gangen. Av og te to. Ikkje ofta. Og nesten aldri tri. Eg vil jo ikkje dø. Så tri pylser e sjeldent. Då tar eg heller ein burger. Eller kanskje ein komlemiddag på båten.

Eg føle i hvert fall at eg e ganske flinke.

Men av og te når eg speile meg så ser eg jo at eg kanskje konne vært litt flinkare. At det e någe å strekka seg itte. Å bli flinkare te ikkje å eta så møje pylser. Og Chips.

Av og te når eg bare ska ta ein neve med chips, så tar eg to never. Det vil sei, eg bruke den eine neven te å fylla den andre neven stappfodle med chips, slik at det liksom bare blir ein neve. Ein ganske store neve blir det jo, men aligavel. Eg har i hvert fall god samvittighet så lenge eg kan sei at eg bare har spist ein neve chips.

Men av og te så gjentar eg den øvelsen. Av og te så spise eg heile chipspåsen. Som regel gjør eg vel egentlig det. Akkurat sånn så eg gjør med peanøttposane. Og melkesjokolade platene. Ein bit sjokolade e ofta det samme som ei plata for meg.

Dette e liksom ikkje någe så e spesiellt for meg ser eg. Dette e någe så menn drive på med. Det e nesten alltid kø av menn inne på bensinstasjonane. Og der e vel ingen så tror at de heller vil gå inn og stå i kø for å betale for bensinen når de konne brukt kortet sitt på pompå ute. De står der i kø for å kjøpa pylsa. ‘Eg ska betala for bensin på pompa fira’ seie de ‘ja og så ska eg ha ei pylsa og’. De kan liksom benytta anledningen når de fysst står der med kassen. Liksom meg i rauå.

Damer gjør aldri sånt. Damer kan kjøpa litt nøye utplokka smågodt, men aldri pylsa. Pylsa e ein mannating.

Det e grævla rart at de der pylsene e så fristande. De e jo laga av det værste tafsefarseskitet på dyrå. De der greiene så de ikkje klare å spyla ner i kommane på slakteriene. Så tar de det der grapse og stappe det inn i tarmane på dyrå. Tarmane! Det så driten sige igjøna. Itte at tarmane e stappfodle så tvinne de det og klyppe det. Bensinstasjonane steike det. Og så ete me skiten. Og syns det e knallgodt.

Og hvis du lure på koffer der e så mange slanke flotte middelaldrende damer så går og leie håndå te storvomma menn så vett du grunnen nå.