1. apr, 2018

Menn og samfunn

E eg ein av pilarane i samfunnet? Ein av de så har gitt ett verdifullt bidrag. Som har bidratt te at samfunnet har endra seg, kanskje te det bedre. Eller verre. Kan eg med håndå på hjerta sei at det at eg har rusla rondt på denne jordå i 56 år har ført te at samfunnet har blitt endra på någen så helst måte.

Eg kan nok, fremdeles med håndå på hjerta, sei at eg har ikkje bidratt med någe så helst som har ført te at eg har satt spor itte meg. Der e liksom aldri ein sofa som komme te å bli oppkalt itte meg, «Jan Idar sofaen», sjøl om eg e flinke te å ligga heilt stille i sofaen. Og flinke te å stabla putene i sofaen.

De fleste av oss mannfolk har ikkje satt spor itte oss. Ok då, me mannfolk har jo gitt ein liten skjerv te det med å laga ungar. Men det e vel ikkje akkurat det vanskeligaste eller mest unika du har gjort her i verden, om du hadde brukt ein stand-in te det så hadde resultatet vært ganske likt. Genmengden du bidrar med e ca 1%. Litt lite å ropa høgt hurra for kanskje. Men bare gjør det. For i mange tilfeller så e det det einaste du har å visa fram.

Me betale skatt seie du. Joda, men jaggu forbruke me og. Eg har te og med dreve på med litt overforbruk. Inn og ut av sjukehus for å fiksa hjerta, snorking og blødande magasår. Skamslått håve og knokke nasen min flerne ganger. Eg suge bra møje tebake av skattamidlene som eg har sendt inn.

Har me fiksa og endra og bygd någe fint, som sette spor itte seg lenge itte at me har føke vekk fra denne plassen. Niks. Kanskje du føle at du har gjort det, du har jo bygd ein knallfine terrasse og støypt åtta trappetrinn. Ærlig talt, det e ikkje ett større bidrag enn ein litt sure fis på ein heftige regnværsdag.

Har du vært ein helt og redda livet te någen. Ingen eg vett om har beholdt helså og forstanden takka være at någen mannfolk har dreve på med heltagjerningar (ok då, kameraten min fekk meg på sjukehus når eg tryna i trappene hans, men aligavel).

Du har kanskje plastra ett par sår opp igjønå åra. Men det e alt. Du blir ikkje ein helt av å plastra sår, og du sette definitivt ikkje någe spor itte deg for det om du kan sei at du har gjort det mange ganger.

Kvinnfolk har det anderledes. Det e de så føde barnå, tilføre 99% av genmatrialet, og tar seg av 90 prosent av arbeidet. Joda, me gjør litt me og. Men det e mikroskopisk. Kvinnfolkå jobbe og står på. Organisere og sørge for at det mesta e på plass. Me kan ta ut av oppvaskmaskinen, støvsuga og bytta lyspærer. Når kvinnfolkå seie at nå e det på tide. Bidraget vårt e ganske så ynkverdigt.

Men politikken då, seie du. Joda me stemme og får på plass flinke folk så styre på. Men stemmebidraget ditt betyr ynkverdig lite. Hvis du e ein domme mann og lar vær og stemma, så e der ingen så legge merke te det. Stemmen din betyr egentlig ekstremt lite. Det e ikkje din stemme som sørge for at me får ett regjeringsskifte, eller at det blir brukt mer pengar på å hjelpa de fattige i Biafra.

Det e litt tragisk at me betyr så lite, og har så lite å bidra med. Hadde det ikkje vært for morene våre som skrøyta oss opp i sky med jevne mellomrom, så tror eg de fleste av oss menn hadde vært ein ganske så deprimerte stakkarslige gjeng, med null sjøltillit.

Hurra for morene, og det bidraget de har gitt 😊