16. mai, 2017

Jobben

J

Eg e glad i jobben min. Eg har egentligt vært glad i adle jobbane mine, eg vett ikkje heilt koffer eg har bytta jobbar ein del ganger. Kanskje det e på grunn av at eg har problemer med å sei nei te folk. Kanskje det e sånn at når någen spør meg om eg vil begynna å jobba hos de, så syns eg at det e stas, og så seie eg bare ja. Eg vett ikkje

Og når eg har sagt ja te någen så må eg jo sei opp den jobben eg har, Eg hate å sei opp, for då tror eg at eg skuffe de så eg jobbe hos. Det e liksom akkurat så eg seie te de at eg synst ikkje dette e någen greie plass å jobba. Det kan jo henda at det e sånn at de eg seie opp hos, synst at det va på tide eg sa opp. Eg vett ikkje, for de seie jo aldri någe te meg.

Eg har alltid hatt jobbar der eg får møje frisk luft, møje turar i skogen og adle fjellå rundt omkring. Någen synst eg e heldiggris så får lov te det. De kan kun gå turar i helgene mens eg kan gjør det kver dag, og få betalt for det. Men eg går jo turar i fjellet i helgene og. Kollegane mine syns eg e ein tulling så gjør det i helgene uten å få pengar for det. Adle har kanskje rett, eg e litt heldige så får gjør det i ukene og får betalt for det, og så e eg muligens ein tulling så gjør det i helgene i tillegg, og då uten å få pengar for det.

Og når det gjelde pengar så har eg jo alltid fått lønn i jobbane mine. Eg har ofta lurt på om eg får for møje eller for lite. Eg føle alltid at adle de andre får mer enn meg, men av og te så ser eg at der e de så får mindre enn meg og. Kanskje får eg akkurat passe med pengar for det eg gjør. Eg håpe jo det. Sjøl om det e kjekt å få for møje

Det positive med jobben e at du får penger. Det gjør at du kan gjør møje kjekt når du ikkje e på jobb. Og der e møje med jobben så kanskje ikkje e så positivt. Du må, blant aent, stå opp for tidligt i forhold te ka tid du egentlig har lyst te å stå opp. Og når du fysst har stått opp så starte kampen mot din egen latskap. Me har jo adle mest lyst te å sitta på ett varmt kontor, spisa kanapeer, drikka kaffe latte, surfa på nettet med iPaden, sende ut ein og aen ‘viktige’ mail og videresende masse mailar slik at det ser ut som om me jobbe beinhardt. Men eg må som sagt kjempa mot min egen latskap og gå ut og jobba og gjør ting, skru litt her, bæra tungt der, klatra høgt te værs, og fiksa og reparera og sånn, langt oppe i fjellet, heldiggris så eg e. Pussigt nok så synst eg at det e grævla kjekt. Sjøl om det kanskje ikkje e så grævla posistivt.  Eg sleppe å sitta å lata som om at eg synes kaffe latten smake utmerket, og at kanapeene eg fekk va spesielt delikate.

Og kossen smake egentligt Kaffe Latte?